ساخت و ساز آجر سنتی

بررسی ساخت و ساز آجر سنتی تاریخی

ساخت و ساز آجر سنتی مقاله ای از جف می‌بانک که توسط واحد تولید محتوای سایت آجر سنتی قزاقی حیدری به فارسی برگردانده شده است.

باید توجه داشت که قبل از طراحی تعمیرات، ضروری است که درک درستی از ساخت و ساز ساختمان یا عنصری که در حال خرابی یا ایجاد مشکل است، ایجاد شود.

آجرها از ابتدای استفاده در اواخر و پس از قرون وسطی در ملات آهک نسبتاً نرم و بسیار متخلخل می‌گذاشتند. در اصل احتمالاً از بتونه آهکی مخلوط با ماسه درشت و سایر سنگدانه ها ساخته می شد، اما در بسیاری از نقاط کشور آهک به اندازه ای ناخالص بود که ماهیت “هیدرولیک” بیشتری داشت.

ملات آهک تا آغاز قرن بیستم مورد استفاده قرار گرفت. این ملات‌های آهکی سنتی چه هیدرولیکی و چه غیر هیدرولیکی، امکان حرکت در آجرکاری را بدون نشان دادن علائم ترک در شرایط عادی فصلی فراهم می‌کردند.

کاربردهای مختلف

دیوارهای آجری جامد در ساختمان‌های دو طبقه خانگی معمولاً ۹ تا ۱۳ و نیم اینچ ضخامت دارند که برابر با عمق ۱ تا ۱ و نیم آجر است. در ساختمان‌های بلندتر، آجرکاری پایه ممکن است ۱۸ اینچ یا بیشتر ضخامت داشته باشد و با بالا آمدن ساختمان از ضخامت آن کاسته شود. در غیاب حفره، دیوارهای جامد به سادگی به جرم دیوار برای جلوگیری از رطوبت متکی هستند، این اصل تا زمانی که دیوار در شرایط خوبی نگه داشته شود به خوبی کار می کند. باران تا حدودی به ساختار خیس می‌شود اما دوباره تبخیر می‌شود.

آجرهایی که برای پخت در یک محفظه کوره تونلی شکل در بالا انباشته شده اند

محفظه ای در یک کوره پخت مداوم در Northcot Brick، که اکنون با استفاده از گاز و مقدار کمی زغال سنگ برای تکرار اثرات فن آوری اواخر قرن نوزدهم کار می کند.
میله فلزی وارد سوراخ شلیک می شود.

توسعه فناوری

پیشرفت پخت با وارد کردن یک میله از طریق سوراخ پخت بالای محفظه برای اندازه گیری تغییرات در اندازه آجرهای روی هم بررسی می شود. گفته می شود دیوارهایی که از آجر متخلخل و ملات آهک ساخته شده و با گچ آهک اندود شده اند، مانند کف آجری یا پرچم، «تنفس پذیر» هستند.

در ماه‌های زمستان، ترکیبی از آتش‌های باز بزرگ و بادهای ورودی از پنجره‌ها و درهای نامناسب، جریان هوای گرم شده را در ساختمان حفظ می‌کرد و بنابراین تبخیر رطوبت از دیوارها و کف‌ها را افزایش می‌داد. نتیجه نهایی، ساختمانی خشک با اندکی رطوبت در داخل بود. به‌خوبی کار می‌کرد، به‌ویژه وقتی در نظر بگیرید که دوره‌های ضد رطوبت در پایه‌های دیوار و غشاهای زیر کف فقط از اواسط قرن نوزدهم رایج بود.

کشف ساختار

پیوند آجری که در دیوار به عنوان الگوی افقی آن دیده می شود، می تواند به شناسایی ساختار دیوار کمک کند. در یک دیوار آجری یکپارچه دو برگ، آجرهای سربرگ آنهایی هستند که در زوایای قائم با سطح دیوار قرار می گیرند تا بخشهای داخلی و خارجی را به هم بچسبانند، در حالی که بخش مهم آنهایی هستند که به موازات صفحه قرار می گیرند. در محور انگلیسی دوره ها بین هدرها و برانکاردها به طور متناوب است.

نوع اوراق قرضه مورد استفاده اغلب مبادله ای بین هزینه و قدرت بود. ظاهر آجرهای سربرگ می تواند به تشخیص آجرکاری جامد از دیوارهای حفره ای کمک کند که اولین بار در اواسط قرن نوزدهم ظاهر شد و در اوایل بیستم رایج شد. ضخامت برگ بیرونی دیوار حفره اغلب نیم آجر است، بنابراین نمی تواند سربرگ داشته باشد.

پیچیدگی فلاندری

با این حال، دیواره‌های حفره‌ای ۱۵ یا ۱۵ و نیم اینچی کاملاً رایج هستند و تمام دنیا را طوری نگاه می‌کنند که انگار جامد هستند. اینها می توانند دارای یک پوسته بیرونی ۹  و یک پوسته داخلی ۴ و نیم باشند که توسط یک حفره دو اینچی از هم جدا شده اند.

برخی از نمونه‌های اولیه ساخت حفره در اواسط قرن نوزدهم تا اواخر قرن نوزدهم نیز از آجرهای مخصوص ساخته شده استفاده می‌کردند، نه از دیوارهای آهنی، برای اتصال دو برگ به یکدیگر، که به صورت سردر در نما ظاهر می‌شوند.

فقط برای اینکه زندگی را دشوارتر کند، آجرکاری فلاندری گاهی اوقات در جایی که از “هدرهای شکسته” استفاده شده است، یافت می شود. این آجرها به جای تمام طول، نیم قد هستند و به یک برگ بیرونی ۴ و نیم اینچی اجازه می‌دهند که به عنوان یک دیوار جامد ظاهر شود. هدرهای بریده شده نیز گاهی در دیوارهای جامد مورد استفاده قرار می گرفتند که باعث می شد پوست بیرونی به خوبی به برگ داخلی آن گره بخورد.

ساخت و ساز آجر سنتی

مراحل ساخت آجرقزاقی:

نحوه ساخت آجر سنتی،

1. ابتدا خاک رس را از معدن می گیرند.
2. توسط کارگران به حیاط می برند.
3. در کوره نهایتا سختی و ظاهر نهایی آنها به دست آید.